Apa sesungguhnya pangkal kesedihan umat manusia zaman sekarang?
apakah bersedih bila kekurangan harta, kekurangan pangkat dan kekurangan segala hal2 keduniawian??
bukankah mereka tau bahwa semua itu tidaklah kita bawa mati??
lantas mengapa tidak bersedih karna kurang iman, kurang ilmu kurang amal dan kurang ikhlas??
bukankah hal itu yg akan menjadi bekal kita menghadap yang kuasa???